Vissen op het droge
hoge palm bomen
die weinig wind vangen
vanwege opgestapelde stenen
die de bron van beweging
afvangen in staal constructies
In de armen van de waanzin
dromen we de dagen vol
met liefde, dans en onzin
begin hier met de vissen
en visvliegen
de artificials vliegen rond
aan touwtjes
op stokken
mijn rokken strak
genaaid
Kopje koffie
kopje thee
advocaat met slagroom
en water uit een
osmose filter
om het zuur
en basische
te balanceren
we leren tellen
op de kleuterschool
schrijven en stampen
We leren daar niet
liefhebben
omarmen
zeker niet over de oersterke mystiek
die journalistiek
niet te verslaan is …
Nico
Ademloos luister in naar de oude heer
ooit bekend om zijn Cuba petjes
netjes de haren verborgen onder
de liefde voor een ei-land
en o ja, koffie en vlaai …
Danny
Ademloos luister ik naar die jonge vent
ongekend talent voor koken, wijnen en vissen
vliegen vangend aan de Rietplas
zijn das is een hengel
En soms zingt hij in vol ornaat
dan staat mijn hart stil …
Vrienden voor het leven
door, in en met taalkunst geboren
en o ja, bitterballen
Auteur: Anja Tekelenburg
We staan hier
dansen
draaien
maaien
de korrels
hoop voor
onze voeten
weg en zaaien
de bloemen
en vormen
voor morgen
we zingen
springen
bewegen
op ritmes
en klanken
zingen
Houtense duiven
van ronde
daken
we staan hier
genieten
gieten
inspiratie
over het plein
zijn zomerzot
blij
en dansen
draaien
schilderen
zwaaien
wij doen
wat ons leven
zin geeft
Anja Tekelenburg
Achter het scherm
zit ik mij te vervelen
ik mis mijn klas het plein
vriendjes om mee te spelen.
Ik zie ze in hun vakje zitten
soms valt er eentje weg
de helft zit nog te pitten
hoort iemand wat ik zeg?
Van staarten delen
begrijp ik nog geen biet
mijn vader denkt diep na
maar ach die dino snapt het niet.
Liever pak ik de telefoon
-redder in nood- op schoot.
De juf? Zij ziet alleen mijn hoofd!
Ik neem haar en mijn dino in de boot
op avontuur naar zee.
Vergeet het maar
ik zit al wekenlang alleen
aan mijn bureautje o zo saai
het is zo stil in Houten-Noord
en ik verveel me zo…
ã Henk Gilhuis
daar staan ze niet
zijn hand volgt niet
het licht niet in haar haar
daar staan ze niet
zijn duim streelt niet
niet haar wang aldaar
daar staan ze niet
zij rekt zich niet
op tenen niet naar hem
daar staan ze niet
hij fluistert niet
niet met zwoele stem
daar staan ze niet
het licht valt niet
als kader op de grond
daar staan ze niet
tot mijn verdriet
hier niet op Het Rond
Gedicht © Danny Keff
Foto © René van den Brandt
We staan met zes mensen
luisteren aandacht
we verrasten elkander
woorden en klanken
toneel en veel meer
we delen in een koude zaal
helemaal voor ons alleen
Verbondenheid in kwaliteit
wij genieten na
uren, dagen en maanden
Kunst en Cultuur zijn medicijn
in tijden van twijfel en pijn
© Anja Tekelenburg
een plein vol historie
vele voetstappen en tranen
een plein met terrassen
kleding te passen bij vrouwen
en mannen
vol ondernemersbloed
we doen het niet voor minder
als het weer kan
eten onder de groene luifel
ons Oude Dorp op steenworp
afstand
aan de rand
van vermogen
verhogen we
samen de sfeer
dansen vol vreugde
met smaken zo puur
in volle harmonie gebracht
op een aftastende tong
© Anja Tekelenburg
© 2023 — DEZE WEBSITE IS MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR WILLEM VAN ROOIJ CONCEPT & VORMGEVING | DIGITAL CONCEPTS EN UNIVÉ VERZEKERINGEN
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑