Vanuit Spanje
met de boot
vaar ik met appels van Oranje
regelrecht naar code Rood
Bij aankomst zet men
zonder gêne
mij regelrecht
in quarantaine
Na in totaal
een dag of tien
heb ik mijn schip
echt wel gezien
Ik tref als ik
de wal op ga
slechts één persoon
met camera
Die meldt mij
tot mijn groot verdriet:
“Er zijn geen kind’ren
zo u ziet”.
Mijn trouwe paard
-en dat is zuur-
moet aan een
anti-schimmel-kuur
En dat geklaag
-niet te genieten-
over de kleuren
van mijn Pieten
Het liefste maak ik
rechts-om-keert
dan zien ze mij
dit jaar niet meer
Ik denk dat ik
naar Spanje vaar;
Koop je cadeautjes
Zelf maar !
© G.J.M. Zegers 2020
