Buiten hangen tranen
aan bladerloze takken
glinsterend in het licht
dragen bomen de druppels
verdriet van het oude jaar

achter een grijs wolkendek
gloort een aarzelend licht
voor de wereld openbreekt

Binnen hangt nog de geur
van gedoofde kaarsen
waar uit een oude vleugel
klanken de ruimte vullen
tijdloos, verstild, een dans
rond een achtergebleven glas
behoedzaam ingeschonken
dat nog halfvol wijn staat

Een van ons staat op
opent een venster
het licht valt binnen

Henk Gilhuis