Auteur Danny Keff
Danny kon er op 22 mei helaas niet bij zijn. Zijn bijdrage is hieronder toch als video te bekijken. Het eerste deel is geheel in het thema: Klimaatdichters. Het tweede deel zijn gedichten bij het kunstwerk HIER, waar we tijdens de wandeling hebben stilgestaan.
Verontrustend, inspirerend en mobiliserend dat is wat een klimaatdichter tracht te zijn met haar of zijn klimaatpoëzie. Je kunt de ozonlaag niet dichten met woorden of een overstroming voorkomen met een vloedgolf aan zinnen… of toch wel? Naar voorbeeld van… Verder lezen →
opzij, opzij, opzij
maak plaats, maak plaats, maak plaats
want onze nieuwe leiders zijn er haast
we moeten debatteren, kiezen, stemmen,
formatteren
en weer doorgaan
de één die is wat banger
de ander wil niet langer blijven staan!
…
…
ik heb behoefte aan stilte
en aan rust
de lentezon die mij zacht kust
aan echt, aan groen en puur
aan de kracht van de natuur
en daarom met mijn stem
trap ik even op de rem
en is de huidhonger, zo gek
plots gestild
door paddentrek
© Danny Keff
Vrij naar “Opzij” – Herman van Veen
het is toch zo gezellig
rondom Kerstmis ieder jaar
handen vol met blaren
van dat stomme engelhaar
overal die lampjes
en die snoeren in de knoop
geen plek meer in de koelkast
heel je huis weer overhoop
oh wat moet ik dragen
wat smijt ik dit jaar op het bord
nee, ik kan niet wachten
tot het januari wordt
stomme pakjes kopen
waar echt niemand iets aan heeft
echt ik heb nog nimmer
fijne feestdagen beleefd
het hele land door racen
visite hier, bezoekje daar
en weer die stomme beenham
dan te rauw en dan te gaar
en dan oudjaarsavond
leuk doen tot na middernacht
het nieuwjaar brak beginnen
welke gek heeft dat bedacht?
ik voel met Ebenezer
en die goede oude Grinch
ik lig de donk’re dagen
met eenieder in de clinch
steeds maar weer hetzelfde liedje
en ik trap er steeds weer in
laat ik allen toch weer binnen
maak het ieder naar zijn zin
Maar nee, niet twintig-twintig
ik zeg “Nee” en ik bedank
anders zit ik straks op zeker
met een burn-out op de bank
volledig naar de klote
mijn gevoelens voor Kerstmis
vandaar dus dat de titel
van dit rijmsel “Kerststuk” is
© Danny Ebenezer Keff
kunst behoorde vroeger
tot een elite groep
nu is kunst van jou
nu is kunst van mij
nu is kunst van ons
ik kan ermee spelen
kleuren, schilderen
de ruimte ermee vullen
ik kan prachtig zingen
aan de rand van de stad
mijn gezang draagt de zon
naar de rode nacht
ik kan dichten en nog meer
letters rijgen tot woorden
slingers deur naar deur hangen
ik vertel over de stad
over wat de cultuur baart
de buren het nieuws brengen
een stad zonder dichter
is een maan zonder sterren
hoe dichter bij de stad
hoe meer vervallen ogen de muren
ik dicht de gaten
© Nico Croes
oh, dit maakt me reuze blij
Sinterklaas kijkt terug naar mij
als ik in de spiegel staar
mooie baard en lang wit haar
“zo zo!” zegt hij.. laag en traag
“je ziet er piekfijn uit vandaag!”
nog één knipoog en dan hop
ik blijf zitten, Sint staat op
staf in hand en mijter recht
daar gaat Sint, hij is het echt!
met zijn ouwe, trouwe Piet
plankenkoorts dat kent hij niet
zijn zenuwen is hij de baas
hij gelooft in Sinterklaas!
© Danny Keff – December 2020
Op 16 november 2020 is onze website officieel geopend. Hieronder kun je de video bekijken van de opening die online heeft plaatsgevonden. Met hartelijke dank aan wethouder Jan Overweg die deze opening met de voordracht van een gedicht heeft verzorgd.
daar staan ze niet
zijn hand volgt niet
het licht niet in haar haar
daar staan ze niet
zijn duim streelt niet
niet haar wang aldaar
daar staan ze niet
zij rekt zich niet
op tenen niet naar hem
daar staan ze niet
hij fluistert niet
niet met zwoele stem
daar staan ze niet
het licht valt niet
als kader op de grond
daar staan ze niet
tot mijn verdriet
hier niet op Het Rond
Gedicht © Danny Keff
Foto © René van den Brandt
Beangstigend zegt hij
mensen veraf
en naderbij
communicatie
vol eliminatie
van gezichten
maakt het leven
nog lastiger met de ander
hier verandert geen
gewoonte aan…
hoe kan ik hiermee omgaan?
ik dagdroom en droom
van de tijd voor deze crisis
Jezus wat is het leven waard
als je niets meer ervaart
van mede menselijke communicatie …
het is een dreigende sensatie …
© Anja Tekelenburg