maand maart 2024

Proljeće dolazi i sve cvjeta

U našoj ulici ima za sve mjesta

Cvrkut ptica donosi novi dan

Ja se budim i nisam sam

Sunčani zraci obasjavaju moje lice

Čuju se krici djece

I sve je kao u jednoj priči

Dražen Pandža

Bosnië en Herzegovina

2024

 De lente

De lente komt en alles bloeit

In onze straat is plek voor iedereen

Vogel gezang brengt een nieuwe dag

Ik word wakker en ben niet alleen

De zonnestralen schijnen op mijn gezicht

De stemmen van kinderen op straat

Alles lijkt net als in een sprookje

weer dronken wij warme slaap uit een kop

met ogen gesloten stonden we op

sloegen de dekens als jas om ons heen

op weg naar het dak waar de maan op ons scheen

conjunctie van sterren, een schier lange rij

startbaan voor droomvlucht voor jou en voor mij

we spreidden ons dekbed als vogels gelijk

en zweefden en dansten door het hemelrijk

de melkweg ons speelveld, de maan onze bal

we strooiden met sterren, ons doel het heelal

we landden bij schemer weer terug in ons bed

een dag net als gister, voorbij met de pret

de dagen zijn draagbaar, aanzienlijk verzacht

want wij konden dansen en zweven vannacht

Sergei Perepelkin

2024

Χάνονται σιγά σιγά στο μακρεμενο παρελθόν,

στη θέση τους έρχονται νέες μορφές που σκιαζουν τις παλιές.

Και προσδοκώ ανυπόμονος την καινούρια μέρα, με όσα αυτή θα φέρει.

Η ζωή μου γέμισε απο νέα όνειρα,

Που παραμερισαν τα παλιά.

Νέες μορφες έδωσαν την θέση τους στις παλιές.

Και όλα άλλαξαν,

σαν στο στεγνό και άψυχο χώμα να ρίχνεις νερό,

και μονομιάς φουντώνει βλάστηση,

που το καλύπτει και δεν φαινεται πια.

Από όσα πριν επιθυμούσα,

μου εδωσε η αγάπη περισσότερα.

Μέχρι την τελευταία μου πνοή,

θα έχω αξέχαστη την θυμηση σου, βαθιά μέσα μου,

σαν τις ρίζες του δέντρου που μπαίνουν βαθια στο χώμα ψάχνοντας

αδιακοπα για νερό.

Ik weet niet of ik van je zal houden,

Tot mijn laatste adem komt,

Ιk weet niet of mijn liefde voor jou die nu, vandaag bloeit,

morgen niet verwelken zal,

zoals een roos wanneer de hete zomerwind waait.

Wat ik wel weet is dat sinds ik je ontmoette,

mijn leven veranderde.

De deuren van de hemel gingen open

en een wind bracht mij naar de hemel.

Vreugde kwam mijn licham binnen,

hoop omringde mij,

en ik begon in wonderen te geloven.

De vreugde veranderde de beelden van weleer,

de hoop gaf mij nieuwe perspectieven,

mijn oude vrienden, mijn oude liefdes dreven weg,

alsof ik in een trein stapte die mij verweg brengt.

En jou wereld werd de mijne.

Mijn oude dromen worden  herinneringen.

Langzaam verdwijnen ze in het verre verleden.

In hun plaats komen nieuwe beelden die de oude overschaduwen.

En ik kijk ongeduldig uit naar de nieuwe dag, met alles wat die zal brengen.

Mijn leven vulde zich met nieuwe dromen,

en de oude schoof ik opzij.

En alles veranderde,

zoals water gieten op droge en levenloze grond,

en ineens onspringt er leven,

dat de grond bedekt en onzichtbaar maakt.

Van wat ik vroeger verlangde,

gaf de liefde mij meer.

Tot mijn laatste adem,

zal je herinnering onvergetelijk zijn, diep in mij,

zoals de wortels van de boom de grond diep in gaan,

op zoek naar water.

Jor Pan

2024

Sokaklarında dolaşabilirsem bir gün yine

Sanki senin bir parçanmış gibi

Heyecanim eskisinden fazla

Koklasam insan esen rüzgarlarını

Yokuşlarına lanetler yağdırsam,

Güzellerine sevdalansam her adim başı

Karanlığında korkarak yürüsem ama

Seni sende yaşasam be İstanbul!

Sen benim varlığımın kederi

Ey sevdaların kalesi

Geleceğim umutlarımı kuşanıp

Haykırmak için özgürlük türküsünü.

als ik weer op een dag door je straten mag dwalen

alsof het echt een deel is van jou

mijn enthousiasme is groter dan voorheen

als ik de geur van je volk ruik

ik vervloek je hellingen

maar bij elke stap wordt ik verliefd

op je schoonheden

ook al loop ik met angst in het donker

Ik wou dat ik bij jou kan leven, Istanbul!

jij bent het verdriet van mijn bestaan

ooo, kasteel van liefde, hoopvol kom ik

om het lied van de vrijheid

uit volle borst te zinge

Oktay Petek

2024

Home is where…

Deep rooted connection and alignment happen effortlessly,

Where my protective wall just falls away,

Where I am understood without claim,

Where my inner song awakens and takes flight,

Where the familiar wraps around me like a warm old blanket,

And whiffs of past lives bridges generations.

Home is where….

A melody passed down in the bones of my people,

Is echoed in my silent prayers and

In my homesick longing for my land,

In dreams of pacing the old acre and

In the earthy smell of freshly ploughed fields.

Home is…

In the singsongs of a family gathering,

In the memories of happy days spent together,

In the reminiscing’s of times gone by,

Returning to the streets of my youthful self,

In the flashings of that free-spirited teenager

Or of that me child who is one with the earth.

Home is where…

The gurgling stream speaks my mother tongue,

While the sleeping giants moan lowly as I meander along the mountain path

And the crashing wave pulls me closer with every tidal breath.

Home is where…

The fairy ring remains an untouched sacred space

And ditches are decorated with navelwort and primrose,

Interwoven by a vibrant green carpet of moss.

Home is…

Feeling safe where my inner compass

no longer searching for what’s beyond,

Where a contentment and a oneness unfold,

Rejoicing in me just being, being home.

Olivia O’Keeffe

2023

“Compa Nanzi bo por a yudami mañan

mi tin hopi trabou den cunucu di Dodo”

Compa Nanzi semper ta  gusta duna un man

antayera el a yuda bisiña Cododo

e sa si e yuda Cha Tiger e mag di subi

su lomba pa piki carpata y piki pieuw

den palo di watapana ta wak un chuchubi

kaweta sinta ariba un taki bieuw

chapi ta bin, chapi ta bay e curpa ta cansa

solo, sed y hamber ta haci nan loco

a bira ora pa tuma un rato pa descansa

bon friew, ki dushi lo ta awor un awa di coco

Cha Tiger ta benta chapi un banda pa bay

busca algo pa bebe, tambe un plato di cuminda

na careda e kier a bay pero ay… el a cay

e no a mira e chapi di Compa Nanzi den caminda

grandi cu e tiger ta  e ta grita di dolor

pa colmo su cuero a haya basta daño

su chanchan bon rasca cu un color

di cuero maltrata, hopi straño

Compa Nanzi a console y priminti

cu e ta bay percura pa tur cos bin bon

lo e bay cumpra un crema na Tanti

kende tin un botica na Ponton

e no a bay ningun botica, ta gaña e ta gaña

e a bay cumpra verf preto na  Kooyman

ora e ta back Cha Tiger a stop di gruña …

e herida a kede preto. Compa a laba man

e chuchubi a mira tur cos y pronto

e noticia a plama den tur skina

Cha Tiger tin chanchan preto

“Compa Nanzi kan je mij morgen helpen 

ik heb een hoop werk in de tuin van Dodo” 

Compa Nanzi heeft zo velen geholpen

eergisteren was hij druk bij buurman Cododo 

als hij Cha Tiger helpt dan mag hij op zijn rug klimmen 

hij mag dan de luizen en tekens hebben

op een oude tak loert een chuchubi, zijn ogen glimmen 

nieuwsgierig wacht hij op wat gaat komen  

…

de twee  beuken maar door, vermoeidheid slaat toe

hitte, dorst en honger, ze kunnen er niks meer van bakken

het wordt tijd voor een brake, ze zijn moe

wat zal een goed gekoelde cocosmelk nu lekker smaken

Cha Tiger gooit de spade opzij

rent weg om wat eten en drinken te halen 

ai… hij kwam ongelukkig ten val op zijn zij

gestruikeld over een spade, echt balen

zwaar, donker geluid spuit uit zijn grote mond

van pijn is zijn gezicht  rood verkleurd 

zijn bips is beschadigd, gelukkig geen open wond

de huid is wel een beetje gescheurd

troostwoorden in overvloed en met zielige stem

belooft Compa Nanzi dat hij de zere plek zal verzorgen

bij zijn tante’s apotheek in Ponton gaat hij voor hem 

een zalf kopen, beter meteen doen dan wachten tot morgen

Compa Nanzi liegt, hij is niet naar de apotheek gegaan

maar naar  Kooyman, een  blik zwarte verf gekocht 

weer terug  treft hij een rustige Cha Tiger aan

… 

de zere plek werd bedekt met een laagje zwarte verf

… 

de chuchubi heeft dit alles gezien

iedereen weet het nu 

Cha Tiger heeft een zwarte kont

Nico Croes

2023

Hoe hard ik ook mijn best doe,

er is niets nieuws onder de zon.

Ik eindig steeds waar ik begon.

Ik ben het zwoegen moe.

Behoed mij God, voor apathie,

voor hen die onze onschuld stelen.

Zegen mijn dag, het brood en spelen,

en schijn mij bij, zodat ik helder zie.

Mijn ziel, door twijfel aangevreten,

laat haar niet door de knieën gaan.

Versterk mij, maak ruim baan

voor trouw aan mijn geweten.

Vul mijn beker tot de rand,

dan zal ik niet verslappen.

dan zal de angst mij niet vertrappen,

dan zal ik rusten in uw hand.

Markeer mij op uw lijst, niet hoog of laag,

maar ergens in het midden.

En hoor mij zachtjes bidden.

Verzacht mij en vertraag

en leg mij in een veld vol bloemen.

Spreek stil tot mij, een liefdeslied,

een handvol hoop. Verlaat mij niet

zonder mijn naam te noemen.

Als u mij kust, kan ik het kwaad

weerstaan en voor het goede kiezen.

Al zou ik alles om mij heen verliezen,

ik vlieg op vleugels van de dageraad.

Vertaling van  Annemieke Reesink.

Oekraiens gedicht van  Oksana Korondevych.

titel: Молитва

Як не крути, та в житті все статично..

Практично-тактично.

Етично-критично.

Еротично?.Скептично.. Звично й не дуже..

Бережи ,мене Боже,

Від людей байдужих!

Благослови мій день

На Хліб і видовища!

Бережи ж Бо,

Світлим моє середовище!

І сумлінню моєму не Буде,хай совісно!

Бережи Сумління,

щоб не стояти на вколішках!

Дай води щоб набрати по Вінця,до вух,

Щоб слова не калічили серпанковий Дух.

Борони від сумнівів!

Звільни ж від марева.

Дай дорогу рівну

Чи підбори надійні?.

Поміть мене в списку

Проте не високо і не низько..

Тримай за руку,

Проте непомітно..

Встеляй,частіше,

Стежини квітами..

Промовляй беззвучно

Проте в серце і влучно..

Не залиш без Надій..

Дай пригоршню Мрій..

Борони від добра,

Щоб уникнути зла..Обіймай міцно,

Цілуй цнотливо,

Роби ,що хочеш..

Облиш лишень Крила.

Oksana Korondevych.

“Poëzie is kaulo k*t man

een gedicht is tantoe saai

mattie, mij niet over appen

b-boys checken Spotify”

Bro, blijf jij maar lekker streamen

wil wel ff dat je weet

al die gangstas die lauw rappen

al die gasten zijn

poëet!

-DeCaff-