22 april 2023, een deel van de voorgedragen gedichten is als luistergedicht opgenomen …
Veel luisterplezier
Woord en gevoel in beeld
gebracht, delend getekend
met kleurpotlood en penseel
middelbaar verjaard
laat talent
ongekend essentiëel dit deel
van verborgen schatten
die in Houten is te vinden
Van harte lieve mensen
In het gemeentehuis van Houten is een expositie geopend, welke twee maanden te zien is, als het gemeentehuis geopend is. Het zijn werken van de mensen die zich “Laat Talent” noemen.
VLINDER
Zeg vlinder
waar ga je naar toe toe?
ga je op zoek naar een buik
waar je je kan vermaken
met de film
toen het nog niet zwart was
toen het nog niet wit was
toen het nog echt was
Nico Croes
21-3-23
We staan in OnsHouten met het resultaat van ons Burgerinitiatief:
houten-krijgt-weer-een-dorpsdichter-es
De archeograaf
Benevens mijn werk dat de dag en soms de nacht aanraakt
strompel ik meestal met mijn neus naar de grond.
Ik vind dingen. Gemaakt om te bewaren.
Ik stapel ze op kleur, op geur, op structuur.
Bij honderd houd ik op met sparen.Een blauw tegeltableau van Staphorst zeven tien toen.
Het plastic stokje voor de bellenblaas (gerolen voor een zoen)
Een ferme hand vol flessenpost. Gekregen van een kind.
De meesten gevuld met frisse lucht en eentje, zo mooi vanwege de doorschijningen
Hier is de plattegrond van Hene-gouwen en een weg die Dorestad vindt.
Een lied dat dankzij zonne-energie zingt.
Betekenis heet in mijn vak: dui-ding.
Ik ga alles netjes begraven voor de komende generatie.
Een complete archeo-grafie.
Een nieuw verleden open voor interpretatie.
Christel van Vliet
Dromen voor Houten
Ik pluk woorden
uit de hemel
leg ze neer op
zwarte aarde
Ik hoor woorden
en verhalen
uit duizend zon –en maan momenten
schrijf ze op
spreek ze uit
blaas ze hart-e-lijk
over een rood
taal-tapijt
leg twee handen
op mijn hart
en lief deelzaamheid
tegen eenzaamheid
vol samenhorigheid
Anja Tekelenburg
De receptioniste
en de pater laten
hun ogen rollen
het kleurrijke dollen
aan de grote houten
tafel in het huis
van Houten, daar tegenover
het andere lekkende Huis
Pluis konijntjes
uit een bloemkool
Holenberen aan tafel
met een schaterlach
veelkleurig vissenkleed
heet het
“thuis in Houten”.
Ze willen wel wat …
delen woorden vol gevoel
bedoelen het niet kwaad
het laat te raden over
deze bende van vier
met twee fotografen
aan de houten tafel
in het gemeentehuis van Houten
De wethouder al ouder
houdt haar kruit maar droog
hoog gelegen klanken
bang gemaakte droge thee
maakt wel en wee
een klucht, die een zucht
op levert
opgetekend in “Ons Houten”.
Anja Tekelenburg
Een afgelast persmoment, waar toch nog pers was, de pers door ons uitgenodigd … overigens waren er ook nog heel veel kinderen op het laatst.
een kleine meid
en renende jongen
op de achtergrond
oma belt nu in het rond
ze stond zo klaar, maar
het blauwtje houdt haar
nu zowaar aan de tafel
met bouwstenen voor morgen
die grijze zorgen geven
we leven in een dwaze soap
een hoop is ongezegd
het andere dicht verzwegen
mensen vallen tegen
als ze hun professie
boven het hart stellen
prestige steelt de ziel
Anja Tekelenburg
Geïnspireerd door het geschrift: Oera Linda
een telefoontje
vijftig minuten
voor de afspraak
het gaat niet door
de genodigde pers
kan niet komen
onze eigen pers
staat er gewoon
een ongewoon
staaltje overheidsfalen
wie schrijft, die blijft
we hebben onze eigen
teksten en beelden
zo ook fotografen mee
één dichter telt voor twee
drie schrijven blij mee …
Anja Tekelenburg
Als je je schoenen al aan hebt om naar een afspraak te gaan, twee weken daarvoor gemaakt en deze 40 minuten daarvoor wordt afgezegd … de reden laten we maar even voor wat het is.
Aanmelden via de mail van dorpsdichter houten …
Zowel schrijvers als luisteraars zijn welkom.
Bij slecht weer maken we een korte wandeling, bij mooi weer 4 a 5 km.
Ze zweetten en zwierden
door de Houtense dreven
verbleven min of meer
ondergronds
een gesloten verbond
met elkaar en hun muze
gesproken en geschreven taal
het verhaal van alle dag
belevingen van de ziel vullen
bezielde straten
laten zich
in geletterde
en omgezette klank
op een bankje
op het plein
met olie en azijn
luid of stil horen
niet tegen de muur te zetten
gebrek aan geld en energie
zal ons wellicht beletten om
op gelijke voet voort te gaan
het uiteindelijke doel is bereikt.
Uit niets blijkt
begrip voor
benodigde rust
om door en uit
te bouwen …
We sjouwen onze koffers
naar zolder en zien u
in 2026 wederom hier
in de Raadszaal.
Hoe zal het sprookje dorpsdicher(es) dan geleefd zijn of wederom groot worden?
© 2024 — DEZE WEBSITE IS MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR WILLEM VAN ROOIJ CONCEPT & VORMGEVING | DIGITAL CONCEPTS EN UNIVÉ VERZEKERINGEN
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑