de illusie van democratie
gewurgd in duizenden regels
internationale en lokale structuren
we gluren over de randen
van het mogelijke
zoeken naar lekken
om het onmogelijke
mogelijk te maken
hersens kraken en handen
blijven schrijven
mensen glimlachen naar elkaar
Met een knipoog …
Regels zijn dood, mensen leven
© Anja
de platte gemeente
met het blauw hoog in vaandel
was niet rood genoeg
voor eloquente woorden
het gemeen tehuis
investeerde in een onderscheiding
niet in de vorm van een pen of speld
maar namens het volk… een dolk
er drijft een lijk
in de grachten van Venetië
de gondelier wendt het roer
en de duiven krijgen voer.
er drijft een dichter
een lijk op z’n retour
in de hemel besefte zij pas
dat het kleinood
een briefopener was
In dit gedicht is gebruik gemaakt van fragmenten uit het lied ’t Lijk van Klein Orkest
© 2024 — DEZE WEBSITE IS MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR WILLEM VAN ROOIJ CONCEPT & VORMGEVING | DIGITAL CONCEPTS EN UNIVÉ VERZEKERINGEN
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑