in een stilte
tussen winter
en lente
dragen de sneeuwklokjes
de herinnering aan een
maagdelijk witte deken
die door de zon weg gekeken
geheimen en beloften
in de stilte
tussen winter
en lente
uittekenen
kracht spiegelen
een lach
in het hart
en om de mond
tekent
© Anja Tekelenburg
Het kind wil dansen
kansen en sterren
uit de hemel plukken
het wil niet lukken
Corona zeggen ze
het is gevaarlijk
hoort ze steeds weer
leven lukt niet meer
zij willen zingen
stemmen en sferen
naar de hemel bidden
het wil niet lukken
Corona en angst verzwijgen
de onderliggende pijn
van verdwenen geluk en inspiratie
de traktatie steeds weer uitgesteld
wel verteld het samen leven
omgeven door mensen om je heen
alleen met je verlangen
en een doodsstrijd in eenzaamheid
© Anja Tekelenburg
Een kinderhand
alleen op straat
bouwend
aan een sneeuwpop
Dag Anja
ha meis
je mag wel bij mij
op de oprit een pop maken
daar tegen de wand
is de sneeuw opgewaaid
ja …
Zij bouwt strategisch
we zoeken stenen
uit tovermandjes
met schatten
uit Oostenrijk
een oude pen
als neus
stenen als oog
uitgestoken tong
Plezier en geluk
zomaar een stukje
uit een winterdag
© Anja Tekelenburg
Achter het scherm
zit ik mij te vervelen
ik mis mijn klas het plein
vriendjes om mee te spelen.
Ik zie ze in hun vakje zitten
soms valt er eentje weg
de helft zit nog te pitten
hoort iemand wat ik zeg?
Van staarten delen
begrijp ik nog geen biet
mijn vader denkt diep na
maar ach die dino snapt het niet.
Liever pak ik de telefoon
-redder in nood- op schoot.
De juf? Zij ziet alleen mijn hoofd!
Ik neem haar en mijn dino in de boot
op avontuur naar zee.
Vergeet het maar
ik zit al wekenlang alleen
aan mijn bureautje o zo saai
het is zo stil in Houten-Noord
en ik verveel me zo…
ã Henk Gilhuis
© 2024 — DEZE WEBSITE IS MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR WILLEM VAN ROOIJ CONCEPT & VORMGEVING | DIGITAL CONCEPTS EN UNIVÉ VERZEKERINGEN
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑