maand december 2020

terug naar het ’t begin
we rolden als vanouds
een schoon nieuw jaar in
“nieuw” tussen haakjes

het was nog als weleer
eens even wat anders
dat kon nog wel een keer
een klein monster, ver weg in China

onzichtbaar, werd met miljarden actief
nee niet hier, het zal daar wel blijven
dachten wij Houtenezen heel naïef
het kwam voor het maart was, benam ons

de adem, kreeg onze geliefden in zijn macht
al schitterde buiten het licht door de bloesems
de kus werd verboden, een handdruk verdacht
op afstand knuffelen met twee handen

op de borst, als troost in zware tijden,
met corona sluipt eenzaamheid binnen
aangrijpende beelden van onmenselijk lijden
niet aanwezig kunnen zijn bij dierbaren

zorgverleners worden onze nieuwe helden
in een tijd van onzekerheid angst en verdriet
maatregelen ter bescherming gelden
we hopen op een mooi en veilig jaar

waarin het virus zich laat bedwingen
de huizen en harten opengaan
en iedereen uit volle borst mag zingen
we wensen jou en de jouwen gezondheid

overvloed en vrede in een nieuwe vorm
er komt een dag waarop rozen bloeien
met vrijheid en liefhebben als natuurlijke norm

Voor ieder een mooi twintig eenentwintig
Maak mooie momenten bijzonder.

Coproductie Dorpsdichters, 27-12-2020

In de donkerste maand
brandt midden op tafel
een vijfarmige vriend
met vuurrode vingers
de kandelaar

stille hulp voor ouders
om een kinderoorlog
-over wie iets het eerst mag-
in traag druipend vet
te smoren

daar komen de strijders
nog met verbeten gezichten
door de vlammen verleid
aan tafel de vrede tekenen
met sinaasappelschillen
zacht knetterend

gelach verstomt, ogen staren
in de stilte spreekt alleen het licht
waar een gezin zich verbindt

vrede duurt maar een kaarslengte lang
als bij het stompje de oorlog hervat

wie mag er blazen?

© Henk Gilhuis