Een vlinder
zo mooi
de laatste
mensen zagen haar
bonden haar vast
met een scheepstouw
aan een dode struik
Iets verderop
stonden de bloemen
waaraan zij zich kon voeden
de mensen staarden naar de stervende vlinder zij gaf uiteindelijk de geest
mensen hun hoofd naar beneden
de dood ontwijkend
zagen niet dat de bloemen
stierven
daar de laatste vlinder
het zaad onbevrucht
verloor
Een vlinder
zo mooi
de laatste
Gedood
door de angst
voor het sterven
van een leven
dat eeuwig jong
had moeten zijn
de pijn van de angst
doodde meer
dan het laten leven
had doen sterven
© Anja Tekelenburg
Mensen op een bankje
daar tegenover op onze uitloop
een ander stel
hoe moet het nu?
een hoofd naar ASS structuur
voelt zich tegen een muur gezet
hoewel deze mens zo goed oplet …
1,5 meter, meer of minder
anticiperen op wat komt
als het bewegen verstomt …
omdat het brein langer nodig heeft
om het onverwachte te overzien
misschien autisme of NAH
mensen denk na voor je oordeelt
als mantelzorger deelt het opletten
zich soms in vieren
er is zoveel te vieren en te doen
de stress van onvoorspelbare momenten
met de Corona chaos daar omheen
is voor een autisme brein soms een steen
om het lijf
verstarring en verstening
zorgen voor elkaar
ik maak er maar een spel van
maar soms
soms ik ook dat
te zwaar.
Onvermogen of onwil
ASS en NAH, je ziet het niet
het is er wel
© Anja Tekelenburg
© 2024 — DEZE WEBSITE IS MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR WILLEM VAN ROOIJ CONCEPT & VORMGEVING | DIGITAL CONCEPTS EN UNIVÉ VERZEKERINGEN
Thema door Anders Noren — Omhoog ↑